Vandaag is het 1 juni 2023. Nog 10 dagen en dan is het zover. Dan zal ik gaan wandelen voor Roxane die ik elke seconde in mijn hoofd zal hebben. Daarnaast de herinnering aan onze citytrip dat dag op dag 10 jaar geleden zal zijn. Hoe gek is dat? Ik zal ook stappen voor diegene die vandaag aan het vechten zijn , al veel gevochten hebben en aan wie ik nog veel vechtlust toe wens! Ik voel steun van alle kanten en voel dat Roxane bij zoveel mensen heel wat herinneringen maakte. Bedankt aan jullie allen voor de mooi woorden, sjieke gebaren, heel veel steun!. ................................ 2022; het jaar waar wij voor het eerst samen 50km zouden wandelen. Wij; Ikzelf en ook Roxane. Samen zouden we gaan trainen. De ene keer samen, de andere keer elk op zijn moment. Veel wandelen, jawel zelfs al kwam in september 2020 voor Roxane de diagnose Borstkanker. Deze zou haar niet klein krijgen. 2021 moest ze toegeven dat 50km moeilijk zou worden; uitzaaiingen en verschillende behandelingen waren de reden. Ik beloofde haar te trainen, ging de uitdaging aan en stapte die 50km. Zij was mijn grote supporter. In mei dit jaar, zouden we onze vriendschap van 10 jaar vieren en die citytrip herhalen. Echter, 19 maart moest ze de strijd tegen kanker opgeven na heel veel vechten en heel veel moed. Ongelooflijk veel strijdlust tot de laatse dag. Geen citytrip met haar maar een wandeling voor haar! Een wandeling voor Roxane, mijn grote supporter. Ze geloofde dat er een dag komt waarop kanker kan behandeld worden voor iedereen. En net daarom wandel ik voor haar en voor Think Pink. Ik trommel al haar supporters en ook de mijn op, samen gaan we ervoor!